برنامه نویسی سمت سرور

برنامه نویسی سمت سرور: قدرت پشت پرده وب
برنامهنویسی سمت سرور یکی از دستههای مهم برنامه نویسی است که برای توسعه نرمافزارهایی که در سمت Server اجرا میشوند، استفاده میشود. در این نوع Programming، تمرکز بر روی ساختارها و عملکردهایی است که در سرورها اجرا میشوند و تحت عنوان(بک اند) شناخته میشوند.
Backend Programming به ایجاد و توسعه بخشی از یک وب سایت یا برنامه که بر روی Server اجرا میشود اشاره دارد. این بخش از برنامهنویسی شامل ایجاد و توسعه سیستمهای پشتیبانی کننده مانند پایگاه داده، لاگین و سیستمهای احراز هویت، منطق کسب و کار، ارتباط با سایر سرویسها و منابع اطلاعاتی، و سایر کارهایی است که برای اجرای صحیح وب سایت یا برنامه از سوی کاربران نهایی لازم است. این نوع برنامه نویسی اغلب با استفاده از زبانهای مانند Python، Ruby، PHP، Java، Node.js و زبانهای فریمورک مرتبط مانند Django، Flask، Ruby on Rails، Laravel، Spring و Express.js صورت میگیرد.
-
1. وبسایت استاتیک:
- وبسایتهای استاتیک معمولاً توسط HTML و CSS بدون استفاده از پایگاه داده ساخته میشوند.
- محتوای آنها ثابت است و تغییرات زیادی در آنها صورت نمیگیرد، به عبارت دیگر، اطلاعات و محتوا به صورت ثابت نمایش داده میشوند.
- معمولاً برای صفحاتی که نیاز به بروزرسانی کمتری دارند، مثل صفحههایی که اطلاعات تماس، درباره ما و خدمات را نمایش میدهند، استفاده میشود.
-
2. وبسایت داینامیک:
- وبسایتهای پویا از زبانها و فریمورکهای برنامهنویسی پیشرفتهتری مانند PHP، Python، Ruby و … استفاده میکنند.
- معمولاً این نوع وبسایتها از پایگاه داده برای ذخیره و مدیریت اطلاعات استفاده میکنند. به این ترتیب، محتوا و اطلاعات میتوانند به طور دینامیک تغییر کنند.
- از این نوع وبسایت برای وبسایتهایی که نیاز به بروزرسانی مداوم دارند مانند وبلاگها، فروشگاههای آنلاین و … استفاده میشود.
برنامه نویسی سمت سرور و سمت کاربر
برنامه نویسی سمت Server و سمت کاربر دو حوزه متفاوت در توسعه نرمافزار هستند و تفاوتهای زیادی دارند:
-
1. **زمینه کاری**:
**(Backend)**: معمولاً در زمینه توسعه سرویسها، پردازش دادهها، مدیریت بانکهای اطلاعاتی و اتصالات شبکه فعالیت میکند.
**(Frontend)**: برنامهنویسی سمت کاربر به توسعه رابط کاربری و تعامل با کاربران در مرورگرها، نرمافزارهای دسکتاپ یا نرمافزارهای موبایل مرتبط است.
-
2. **زبانهای برنامهنویسی**:
**(Backend)**: زبانهای برنامهنویسی معمول آن شامل Java، Python، C#, Ruby، Node.js و غیره میشود.
**(Frontend)**: زبانهای برنامهنویسی برای سمت کاربر شامل HTML، CSS و JavaScript است، که برای تعامل با مرورگرها و ایجاد رابط کاربری استفاده میشوند.
-
3. **تکنولوژیها و ابزارها**:
**(Backend)**: ابزارها و فریمورکهایی مانند Django، Flask، Spring Boot، ASP.NET و غیره برای توسعه سمت سرور استفاده میشوند.
**(Frontend)**: ابزارها و فریمورکهایی مانند React.js، Angular، Vue.js وغیره برای توسعه رابط کاربری و تعامل کاربر با برنامه استفاده میشوند.
-
4. **مهارتها و دانش مورد نیاز**:
**(Backend)**: مهارتهای مورد نیاز شامل مفاهیم پایگاه داده، برنامهنویسی چندلایه، تجربه در توسعه RESTful API و مهارتهای شبکه است.
**(Frontend)**: مهارتهای مورد نیاز شامل آشنایی با HTML، CSS، JavaScript و قابلیتهای مرورگرها، تجربه کاربری (UX) و طراحی رابط کاربری (UI) است.
در پایان
به طور کلی، برنامه نویسی سمت سرور و سمت کاربر از لحاظ فرایند توسعه، تکنولوژیها، و مهارتهای مورد نیاز با یکدیگر متفاوت هستند، اما هر دو از اهمیت یکسانی برخوردارند و در توسعه یک نرمافزار کامل و عملیاتی اساسی هستند.
دیدگاهتان را بنویسید